موسیقی ما- در پی درگذشتِ استاد «محمدرضا شجریان»، بسیاری از هنرمندان به این مساله واکنش نشان داده و آن را ضایعهای بزرگ برای موسیقی ایران دانستند؛ اما این تنها ایرانیان نبودند که از فقدانِ او اینچنین غمناک شدند، بسیاری از هنرمندانِ خارجی نیز به این مساله واکنش نشان دادند که از جملهی آنان میتوان به هابیل علیاف، عالیم قاسماف و دیگران اشاره کرد. متنِ پیامهای این هنرمندان به همراه بزرگانی چون شهرام ناظری، رامبد صدیف میخوانید:
دوستی هابیل و شجریان دوستی دو نماد شایسته هنر و معنویت بود
خانواده استاد هابیل علیاف: «با سلام به پیشگاه مردم هنر دوست ایران و خانواده عالیقدرشجریان؛ از خبردرگذشت دوست گرانسنگمان، خواننده نامدار و بی نظیر ایران استاد محمدرضا شجریان بسیارناراحت شدیم. این ضایعه بزرگ را به جامعه موسیقی ایران وخانواده ارجمند استاد شجریان تسلیت میگوییم هنوزهم درخانواده و خانه هابیل علیاف میهمان نوازی و مهربانیهای شجریان زبانزد است. دوستی هابیل و شجریان دوستی دو نماد شایسته هنر و معنویت بود و هنرمندان بزرگ همیشه واسطه دوستی ملتها هستند برای روح عزیزاستاد شجریان مغفرت الهی و برای مردم ایران و خانواده شجریان آرزوی سلامتی داریم.
آه از آن رفتگان بیبرگشت
عالیم قاسماف: در کمال تأسف موت جسمانی برجستهترین و محبوبترین خواننده ماندگار ایران استاد محمدرضا شجریان که به حق یکی از بهترین خوانندگان شرق نیزبود را به مردم هنردوست ایران،خانواده هنرپرورشجریان و سایر هنرمندان عزیز و شاخص موسیقی آن سرزمین تسلیت میگویم. شجریان در یکصد سال گذشته موسیقی ایران در ردیف خوانندگان بزرگ و نادر قرار دارد ولی تأثیرگذاری او بیش از دیگران است. صدای او بسیار شیرین و دلنواز است و در جان ملت ایران جایی والا و مانا دارد. مرتبهای که هرهنرمندی نمیتواند آن جایگاه و قله ارزشمند مردمی را فتح کند.
شجریان نه تنها درموسیقی ایران بلکه در موسیقی جهان نیزاعتباری گرانسنگ دارد و به عنوان شناسنامه آواز ایران شناخته میشود. او در نزد اهالی موسیقی و دوستداران موغام در آذربایجان نیز بسیار عزیز و مشهور میباشد به طوری که وی نیز برای موسیقی و موغام آذربایجان علاقهای شایسته و شایان داشت. بیش از 30 سال است که با صدای روحبخش شجریان آشنا هستم و میتوان گفت اکثر آثار اورا با جان شنیدهام و لذت بردهام. در یکی از فستیوالهای موسیقی در فرانسه بعد از کنسرت جداگانهمان در یک سالن دیدار بسیار صمیمی در هتل داشتیم. در تهران نیز که میهمان ایشان بودم خیلی مهربان و ارجمند از من استقبال کرد و سازهای ابداعی خود را معرفی کردند. مکتب آوازی شجریان در موسیقی ایران تأثیر ویژه در بین خوانندگان جوان دارد که پررهروباد.
بی تردید خوانندهای که نغمهخوان عشق است، هرگز نمیمیرد و فراموش نمیشود و روح بزرگ او در پرتو صدای آسمانی برای همیشه قرین رحمت حق خواهد بود.
نام و هنر او در تاریخ جاودانه است
شهرام ناظری: سابقه آشنایی ما به سالهای دور برمیگردد، به سالهای قبل از انقلاب و پیش از کانون چاووش؛ از ابتدای تشکیل این کانون دوست بودیم و در کنار این رفاقت همکار هم بودیم و هر دو تدریس میکردیم؛ درآن ایام در کانون چاووش سه کلاس آواز برپا بود؛ کلاس آقای شجریان و آقای نصرالله ناصحپور و کلاس بنده، اگرچه تدریس آواز و فعالیتهای موسیقی بنمایه و بهانه همکاری ما در کانون چاووش بود اما روح و جان این کنار هم بودن، ارتباط دوستانه و عاشقانهای است که در بین همه اعضای کانون چاووش وجود داشت؛ در واقع آنچه همکاری ما در این دوره را درخشان و ماندگار کرد، عشق و علاقه خاصی است که در بین همه افراد گروه بود، چرا که ما نسل آرمانخواهی بودیم... .
از آن دوران پر از عشق و آرزوی کانون چاووش و مرکز حفظ و اشاعه موسیقی سالهای بسیار میگذرد و خاطرات شیرین بسیار است و البته پستی و بلندیها و تلخیهای بسیاری را هم در کنار یکدیگر گذراندیم و آنچه آن ایام را برای ما ماندگارکرد، آرمانخواهی و پایبندی به اصولی از موسیقی و اخلاق بود که همه به آن اعتقاد داشتیم...
از آن جمع بسیاری سفر کردهاند و حالا محمدرضا شجریان هم به قاب خاطرات ماندگار پیوسته است. من از واژه مرگ و رفتن برای او استفاده نمیکنم ،چرا که محمدرضا شجریان هنرمند است و بزرگ و چنین هنرمندی هرگز نمیمیرد. نام و هنرش در ذهن تاریخ ماندگار و جاودانه است؛ رمز ماندگاری او فارغ از محبوبیت و جایگاهش در جامعه هنری، رفتار اجتماعی او و ماندن کنار مردم این سرزمین است. او هنرمندی در بطن جامعه بود و این شاخصه فراتر از تمام ذات هنریاش مؤلفه مهمی برای ماندگاری و محبوبیت است. این دو ویژگی با هم تعیین کننده محبوبیت و جایگاه یک هنرمند در جامعه است.
شاخسار کهنسال موسیقی ایران
رامبد صدیف: ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنر است / چون از این غصه ننالیم و چرا نخروشیم...
محمدرضا شجریان، تذرو خوش سرود دیگری از شاخسار کهنسال موسیقی ایرانی پر کشید. این داغ را به فرزند برومند ایشان همایون، همسر و دیگر یادگاران ایشان تسلیت میگویم. اگرچه این ضایعه برای دوستداران موسیقی ایرانی بسیار دردناک و جانسوز است، امید دارم که نغمه و نوای این شاخسار تا همیشه جاویدان بماند.
گمان مبرکه به پایان رسید کارمغان / هزار باده ناخورده در رگ تاک است
موسیقی ما- در پی درگذشتِ استاد «محمدرضا شجریان»، بسیاری از هنرمندان به این مساله واکنش نشان داده و آن را ضایعهای بزرگ برای موسیقی ایران دانستند؛ اما این تنها ایرانیان نبودند که از فقدانِ او اینچنین غمناک شدند، بسیاری از هنرمندانِ خارجی نیز به این مساله واکنش نشان دادند که از جملهی آنان میتوان به هابیل علیاف، عالیم قاسماف و دیگران اشاره کرد. متنِ پیامهای این هنرمندان به همراه بزرگانی چون شهرام ناظری، رامبد صدیف میخوانید:
دوستی هابیل و شجریان دوستی دو نماد شایسته هنر و معنویت بود
خانواده استاد هابیل علیاف: «با سلام به پیشگاه مردم هنر دوست ایران و خانواده عالیقدرشجریان؛ از خبردرگذشت دوست گرانسنگمان، خواننده نامدار و بی نظیر ایران استاد محمدرضا شجریان بسیارناراحت شدیم. این ضایعه بزرگ را به جامعه موسیقی ایران وخانواده ارجمند استاد شجریان تسلیت میگوییم هنوزهم درخانواده و خانه هابیل علیاف میهمان نوازی و مهربانیهای شجریان زبانزد است. دوستی هابیل و شجریان دوستی دو نماد شایسته هنر و معنویت بود و هنرمندان بزرگ همیشه واسطه دوستی ملتها هستند برای روح عزیزاستاد شجریان مغفرت الهی و برای مردم ایران و خانواده شجریان آرزوی سلامتی داریم.
آه از آن رفتگان بیبرگشت
عالیم قاسماف: در کمال تأسف موت جسمانی برجستهترین و محبوبترین خواننده ماندگار ایران استاد محمدرضا شجریان که به حق یکی از بهترین خوانندگان شرق نیزبود را به مردم هنردوست ایران،خانواده هنرپرورشجریان و سایر هنرمندان عزیز و شاخص موسیقی آن سرزمین تسلیت میگویم. شجریان در یکصد سال گذشته موسیقی ایران در ردیف خوانندگان بزرگ و نادر قرار دارد ولی تأثیرگذاری او بیش از دیگران است. صدای او بسیار شیرین و دلنواز است و در جان ملت ایران جایی والا و مانا دارد. مرتبهای که هرهنرمندی نمیتواند آن جایگاه و قله ارزشمند مردمی را فتح کند.
شجریان نه تنها درموسیقی ایران بلکه در موسیقی جهان نیزاعتباری گرانسنگ دارد و به عنوان شناسنامه آواز ایران شناخته میشود. او در نزد اهالی موسیقی و دوستداران موغام در آذربایجان نیز بسیار عزیز و مشهور میباشد به طوری که وی نیز برای موسیقی و موغام آذربایجان علاقهای شایسته و شایان داشت. بیش از 30 سال است که با صدای روحبخش شجریان آشنا هستم و میتوان گفت اکثر آثار اورا با جان شنیدهام و لذت بردهام. در یکی از فستیوالهای موسیقی در فرانسه بعد از کنسرت جداگانهمان در یک سالن دیدار بسیار صمیمی در هتل داشتیم. در تهران نیز که میهمان ایشان بودم خیلی مهربان و ارجمند از من استقبال کرد و سازهای ابداعی خود را معرفی کردند. مکتب آوازی شجریان در موسیقی ایران تأثیر ویژه در بین خوانندگان جوان دارد که پررهروباد.
بی تردید خوانندهای که نغمهخوان عشق است، هرگز نمیمیرد و فراموش نمیشود و روح بزرگ او در پرتو صدای آسمانی برای همیشه قرین رحمت حق خواهد بود.
نام و هنر او در تاریخ جاودانه است
شهرام ناظری: سابقه آشنایی ما به سالهای دور برمیگردد، به سالهای قبل از انقلاب و پیش از کانون چاووش؛ از ابتدای تشکیل این کانون دوست بودیم و در کنار این رفاقت همکار هم بودیم و هر دو تدریس میکردیم؛ درآن ایام در کانون چاووش سه کلاس آواز برپا بود؛ کلاس آقای شجریان و آقای نصرالله ناصحپور و کلاس بنده، اگرچه تدریس آواز و فعالیتهای موسیقی بنمایه و بهانه همکاری ما در کانون چاووش بود اما روح و جان این کنار هم بودن، ارتباط دوستانه و عاشقانهای است که در بین همه اعضای کانون چاووش وجود داشت؛ در واقع آنچه همکاری ما در این دوره را درخشان و ماندگار کرد، عشق و علاقه خاصی است که در بین همه افراد گروه بود، چرا که ما نسل آرمانخواهی بودیم... .
از آن دوران پر از عشق و آرزوی کانون چاووش و مرکز حفظ و اشاعه موسیقی سالهای بسیار میگذرد و خاطرات شیرین بسیار است و البته پستی و بلندیها و تلخیهای بسیاری را هم در کنار یکدیگر گذراندیم و آنچه آن ایام را برای ما ماندگارکرد، آرمانخواهی و پایبندی به اصولی از موسیقی و اخلاق بود که همه به آن اعتقاد داشتیم...
از آن جمع بسیاری سفر کردهاند و حالا محمدرضا شجریان هم به قاب خاطرات ماندگار پیوسته است. من از واژه مرگ و رفتن برای او استفاده نمیکنم ،چرا که محمدرضا شجریان هنرمند است و بزرگ و چنین هنرمندی هرگز نمیمیرد. نام و هنرش در ذهن تاریخ ماندگار و جاودانه است؛ رمز ماندگاری او فارغ از محبوبیت و جایگاهش در جامعه هنری، رفتار اجتماعی او و ماندن کنار مردم این سرزمین است. او هنرمندی در بطن جامعه بود و این شاخصه فراتر از تمام ذات هنریاش مؤلفه مهمی برای ماندگاری و محبوبیت است. این دو ویژگی با هم تعیین کننده محبوبیت و جایگاه یک هنرمند در جامعه است.
شاخسار کهنسال موسیقی ایران
رامبد صدیف: ارغنون ساز فلک رهزن اهل هنر است / چون از این غصه ننالیم و چرا نخروشیم...
محمدرضا شجریان، تذرو خوش سرود دیگری از شاخسار کهنسال موسیقی ایرانی پر کشید. این داغ را به فرزند برومند ایشان همایون، همسر و دیگر یادگاران ایشان تسلیت میگویم. اگرچه این ضایعه برای دوستداران موسیقی ایرانی بسیار دردناک و جانسوز است، امید دارم که نغمه و نوای این شاخسار تا همیشه جاویدان بماند.
گمان مبرکه به پایان رسید کارمغان / هزار باده ناخورده در رگ تاک است